صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۵۷
بعد عمری چون صدف گر قطرهٔ آبی خورم
در گلوی تشنهام چون سنگ میگردد گره