صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۴۸
هرکه افتاد، زِ افتادگی، ایمن گردد
چه کُنَد سِیل، به دیوارِ خرابی که مَراست؟