صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۱۹
بس که گشتم مضطرب از لطف بیاندازهاش
تا به لب بردن، تمام این ساغر سرشار ریخت