صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۹۵
دِلَم به پاکیِ دامانِ غنچه میلرزد
که بلبلان، همه مَستاند و؛ باغبان، تنها