صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۴۸
گریه بَر حالِ کَسان، بیشتر از خود داریم
بَر مُرادِ دِگَران سِیر کُنَد، اَختَرِ ما