صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۸۷
چو شد زَهر، عادت، مَضرَّت نبخشد
به مرگْ آشنا کُن، بهتدریج، جان را