مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۴۰

گفتند که هست یار را شور وشری

گفتم که دوم بار بگو خوش خبری

گفتا ترش است روی خوبش قدری

گفتم که زهی تهمت کژ بر شکری