مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۲۴

گر قدر کمال خویش بشناختمی

دامان خود از خاک بپرداختمی

خالی و سبک بر آسمان تاختمی

سر بر فلک نهم برافراختمی