مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۱۷

گر داد کنی درخور خود داد کنی

بیچاره کسی را که تواش یاد کنی

گفتی تو که بسیار بیادت کردم

من میدانم که چون مرا یاد کنی