مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۱۲

گر آنکه امین و محرم این رازی

در بازی بیدلان مکن طنازی

بازیست ولیک آتش راستیش

بس عاشق را که کشت بازی بازی