مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۵۹

در دل نگذارمت که افگار شوی

در دیده ندارمت که بس خار شوی

در جان کنمت جای نه در دیده و دل

تا در نفس بازپسین یار شوی