مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۵۷

در دست اجل چو درنهم من پائی

در کتم عدم در افکنم غوغائی

حیران گردد عدم که هرگز جائی

در هر دو جهان نیست چنین شیدائی