مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۵۱

خیری بنمودی و ولیکن شری

نرمی و خبیث همچو مار نری

صدری و بزرگی و زرت هست ولیک

انصاف بده که سخت مادر غری