مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۴۲

چون نیشکر است این نیت ای نایی

شیرین نشود خسرو ما گر نایی

هر صبحدم آمدم که هر صبحدمی

از عالم پیر بردمد برنایی