مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۳۳

چون جمله خطا کنم صوابم تو بسی

مقصود از این عمر خرابم تو بسی

من میدانم که چون بخواهم رفتن

پرسند چه کرده‌ای جوابم تو بسی