مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۱۲

تا چند ز جان مستمند اندیشی

تا کی ز جهان پرگزند اندیشی

آنچه از تو ستد همین کالبد است

یک مزبله گو مباش چند اندیشی