مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۰۳

بوئی ز تو و گل معطر نی نی

با دیدنت آفتاب و اختر نی نی

گوئی که شب است سوی روزن بنگر

گر تو بروی شب است دیگر نی نی