مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۸۵

بالا شجری لب شکر و دل حجری

زنجیر سری، سیم‌بری رشک پری

چون برگذری درنگری دل ببری

چشمت مرساد سخت زیبا صوری