مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۶۰

این عرصه که عرض آن ندارد طولی

بگذار عمارتش بهر مجهولی

پولیست جهان که قیمتش نیست جوی

یا هست رباطی که نیرزد پولی