مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۴۰

ای ساقی از آن باده که اول دادی

رطلی دو درانداز و بیفزا شادی

یا چاشنیی از آن نبایست نمود

یا مست و خراب کن چو سر بگشادی