مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۱۵

ای ترک چرا به زلف چون هندوئی

رومی رخ و زنگی خط و پر چین موئی

نتوان دل خود را به خطا گم کردن

ترسم که تو ترکی و به ترکی گوئی