مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۰۳

ای ابر که تو جهان خورشیدانی

کاری مقلوب می‌کنی نادانی

از ظلم تو بر ماست جهان ظلمانی

بس گریه نصیب ماست تا گریانی