مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۸۸

اندر سرم ار عقل و تمیز است توی

وانچ از من بیچاره عزیز است توی

چندانکه به خود می‌نگرم هیچ نیم

بالجمله ز من هر آنچه چیز است توی