مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۸۲

امشب برو ای خواب اگر بنشینی

از آتش دل سزای سبلت بینی

ای عقل برو که تو سخن می‌چینی

وی عشق بیا که سخت با تمکینی