مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۱۰

من بندهٔ مستی که بود دست زنان

دورم ز کسی که او بود مست زنان

باری من خسته دل چنینم نه چنان

آلوده مبا بنان عشاق بنان