مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۰۶

ما کاهگلان عشق و پهلو به زمین

کرده است زمین را کرمش مرکب و زین

تا میبرد این خفتگکانرا در خواب

اصحاف الکهف تا سوی علیین