مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۶۹

دل باغ نهانست و درختان پنهان

صد سان بنماید او و خود او یکسان

بحریست محیط بیحد و بی‌پایان

صد موج زند موج درون هرجان