مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۶۶

در راه نیاز فرد باید بودن

پیوسته حریص درد باید بودن

مردی نبود گریختن سوی وصال

هنگام فراق مرد باید بودن