مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۶۳

در چشم منست ابروی همچو کمان

من روح سپر کرده و او تیر زنان

چون زخم رسید زخم از پرده دران

او نازکنان کنار و من لابه‌کنان