مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۳۸

بر خسته دلان راه ملامت می زن

هردم زخمی فزون ز طاقت می زن

آتش می زن به هر نفس در جانی

واندر همه دم دم فراغت می زن