مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۸۸

از حاصل کار این جهانی کردن

می‌کن ز بهی آنچه توانی کردن

زیرا همه عمرت بدمی موقوفست

پیداست به یک دم چه توانی کردن