مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۱۸

ماییم که از بادهٔ بی‌جام خوشیم

هر صبح منوریم و هر شام خوشیم

گویند سرانجام ندارید شما

ماییم که بی هیچ سرانجام خوشیم