مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۰۹

ما خاک ترا به آب زمزم ندهیم

شادی نستانیم و از این غم ندهیم

این صورت ما نصیب آدمیانست

از صورت تو آب به آدم ندهیم