مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۹۱

گفتم به فراق مدتی بگزارم

باشد که پشیمان شود آن دلدارم

بس نوشیدم ز صبر و بس کوشیدم

نتوانستم از تو چه پنهان دارم