مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۶۸

فرمود که دست و پا بکاری بزنیم

تا می نرود دو دست بازی بزنیم

چون در تو زدیم دست از این شادی را

پس چون نزنین دست آری بزنیم