مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۶۰

عالم جسم است و نور جانی مائیم

عالم شب و ماه آسمانی مائیم

چون از ظلمات آب و گل دور شویم

هم خضر و هم آب زندگانی مائیم