مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۴۶

زاهد بودی ترانه گویت کردم

خاموش بدی فسانه گویت کردم

اندر عالم نه نام بودت نه نشان

ننشاندمت و نشانه گویت کردم