مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۴۰

رفتی و ز رفتن تو من خون گریم

وز غصهٔ افزون تو افزون گریم

نی خود چو تو رفتی ز پیت دیده برفت

چون دیده برفت بعد از او چون گریم