مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶۹

بازآمد و بازآمد ره بگشائیم

جویان دلست دل بدو بنمائیم

ما نعره‌زنان که آن شکارت مائیم

او خنده کنان که ما ترا میپائیم