مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶۳

ای عشق که هستی به یقین معشوقم

تو خالق مطلقی و من مخلوقم

بر کوری منکران که بدخواهانند

بالا ببرم بلند تا عیوقم