مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶۱

ای دل ز جهانیان چرا داری بیم

حق محسن و منعم و کریمست و رحیم

تیر کرمش ز شصت احسان قدیم

در حاجت بنده می‌کند موی دو نیم