مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۵۹

ای دوست شکارم و شکاری دارم

بیکارنم و بس شگرف کاری دارم

گفتی سر سر بریدن من داری

آری دارم نگار آری دارم