مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۴۱

افتاده مرا عجب شکاری چکنم

واندر سرم افکنده خماری چکنم

سالوسم و زاهدم ولیکن در راه

گر بوسه دهد مرا نگاری چکنم