مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۱۶

آنها که به پیش دلستان می‌کردم

چون بد مستان دست فشان می‌کردم

هرچند ز روی لطف او خوش خندید

آخر بچه روی آنچنان می‌کردم