مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۱۴

آنم که چو غمخوار شوم من شادم

واندم که خراب گشته‌ام آبادم

آن لحظه که ساکن و خموشم چو زمین

چون رعد به چرخ میرسد فریادم