مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷۴

خندید فرح تا بزنی انگشتک

گردید قدح تا بزنی انگشتک

بنمودت ابروی خود از زیر نقاب

چون قوس قزح تا بزنی انگشتک