مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۶۵

آن تاق که نیست جفتش اندر آفاق

با بنده بباخت تاق و جفتی به وفاق

پس گفت مرا که تاق خواهی یا جفت

گفتم به تو جفت و از همه عالم تاق