مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۳۴

در انجمنی نشسته دیدم دوشش

نتوانستم گرفت در آغوشش

رخ را به بهانه بر رخش بنهادم

یعنی که حدیث می‌کنم در گوشش