مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۲۲

با ما چه نه‌ای مشو رفیق اوباش

کاول قدمت دمند و آخر پرخاش

گل باش و بهر سخن که خواهی میخند

مرد سره باش و هرکجا خواهی باش