مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۹۹

اندر بر خویشم بفشاری همه خوش

بر راه زنان مرگ گماری همه خوش

چون مرگ دهی از پس آن برگ دهی

از مرگ حیاتها برآری همه خوش